сорпаны сүзу

См. также в других словарях:

• томыртқалау — (Жамб., Шу; Қар., Шет) суыту, салқындату. Сорпаны т о м ы р тқ а л а п бермесең, аузы күйеді (Қар., Шет). Ілгеріде ет жеген соң сорпаны т о м ы р т қ ал а п ішуші едік (Жамб., Шу). Бірер легенге суды т о м ы р т қ а л а п алам да үсті басымды бір …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• шулығу — 1 (Қост., Жанг.; Жезқ., Ұлы.) түн асқан сорпаны ысытқан кезде дәмінің кермек тартуы, ашқылтымдануы, бірақ ашып кетуі емес. Сорпаны тым ысытып жіберме, ш у л ы ғ ы п кетер (Қост., Жанг.) 2 (Жамб., Тал.) шулау, у шу көтеру. Сондағы жұрттың ш у л ы… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• келгіру — (Алм., Шел.) кілку, кілк кілк ету. Сорпаның беті к е л г і р е бастады, оны Үсен байқап отыр (Алм., Шел.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• қызалар — (Гур.: Есб., Маңғ., Шев.) біреуге арналған астың үстіне қосылатын ас. Қожабай ішкен сорпаның үстіне қ ы з а л а р ы мд ы құй (Гур., Маңғ.). Кемпес, қ ы з а л а р л ы қ бірденең бар ма? (Гур., Есб.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сапал — 1. (Жамб.: Жуа., Жам.; Алм., Жам.; Қ орда, Шиелі) балшықтан жасалған ыдыстардың жалпы аты. С а п а л бұрын көп болатын, қазір бірте бірте азайып, қалып барады (Жамб., Жуа.). 2. (Жамб., Жам.; Шымк., Сайр.; Қ орда, Тер.) үлкен кесе. Бұрын үлкен… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• сәл — 1 (Гур., Маңғ.; Алм., Жам.) нашар, шамалы. С ә л ғана зат екен (Гур., Маңғ.). Сенің айтқан кісің с ә л адам екен ғой (Алм., Жам.) 2 1. (Алм.: Еңб қаз., Жам.) аз, аздау. Сорпаны с ә л д е у құй, көп ішпеймін (Алм., Жам.). 2. (Алм., Жам.) дұрыс… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• тосап — 1 (Қ орда: Арал, Қарм., Сыр., Шиелі) теңіздің жағаға шығарып тастаған шөп шаламы, су бетіндегі шөптің қалдығы, қоқымы, қамыс шірігі. Мына шелектегі су т о с а п т ы екен Қ орда., Арал). Теңіздің жағаға шығарып тастаған т о с а б ы н тыңайтқыш… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• уыттау — 1 (Гур., Маңғ.; Ақт., Камыш.; Түрікм.: Красн., Небид.) ашыту, ащылау, күшейту (насыбай туралы); темекіге тиісті күл қосып, ащы қып уқалау. Әлім, насыбайды у ы т т а д ы ң ба? (Гур., Маңғ.). Сәрсенбай, насыбайға күлді қоса түсіп у ы т т а й түс… …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• чылау — (Алм.: Шел., Кег.) былғау, араластыру. Сорпаның бетіне тары ч ы л а п берді (Алм., Шел.). Боза жасау үшін оны көп ч ы л а у керек (Алм., Кег.) …   Қазақ тілінің аймақтық сөздігі

• буылдық — зат. бот. Буылдық өсімдігінің жеуге жарамды тамыр түйнегі. Көлемі үйректің жұмыртқасындай б у ы л д ы ғ ы н қоламтаға көміп я сүт пен сорпаның біреуіне сап пісірсең, аузыңда үгіліп, дәмі қант татып тұрады (С. Мұқанов, Мөл. махаббат, 333). Мал… …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі

• құшырей — … Жездесі қ ұ ш ы р е й сорпаны қасықпен бір ұрттап, дәмін көрді (Е.Әкімқұлов, Перизат, 64) …   Қазақ тілінің түсіндірме сөздігі